belgium? what's it like?

...en terwijl ik bezig ben met daarop te antwoorden sta ik versteld ... niet over wat ik vertel, maar over hoe ik er over vertel, alsof het een land ver weg uit een ver verleden betrof, waar ik ooit eens geweest ben...

De rikjas waarin we met zn tienen volgepropt tussen koeien en spook-rijdende trucks laveren, de handgebaren en hoofdknikjes die de mensen maken, de 2 maal dagelijkse rijstmaaltijd met spicy curries en linzen, het ritme van alledag, ... het voelt op dit moment al als normaal, alsof het nooit anders geweest is en net dat is zo vreemd. Beter is het daarom niet, de uitlaatgassen zijn nog steeds even bedwelmend en om de haverklap valt de electriciteit uit maar ik voel me hier al prima in mn sas, terug thuis zou ik bijna durven zegen, en das veel sneller en anders dan ik zelf verwacht had.

Uiteraard denk ik veel aan mensen van het thuisfront (yes folks, you) maar verder mis ik hier in feite niets, voorlopig dan toch, want de voorraad napoleonbollen en chocotofs die mn zus overal had verstopt begint serieus te slinken...

Het is dan ook de eerste fase, die van de roze bril, waar ik in zit en wat mij betreft mag die nog wel eventjes voort duren...

Voorlopig alvast een doorsnee dag uit de eerste "werkweek", kwestie van toch enig idee te hebben wat ik hier uitspook...

8u (9u als ik daar zin in heb); een wekker loopt af.

8u30, de cafetaria van de grijze wijze mannen van het college waar ik verblijf, cornflakes met banaan en koffie.

9u, the office building, een afspraak met een grijze wijze man, een social worker of een andere staff member die me wat uitleg en documentatie kan geven, op mn vragen wat antwoorden kan formuleren...Miss Vaishali, Prasad, Homji, ... ze ontvangen me hier met open armen, heel wat anders dan in Nepalees project...

Variatie; een field trip met de jeep naar een megadam die 1000de mensen heeft ontheemd, naar een dorp om met dorpelingen te praten over wat ze van al die NGOs verwachten...
Meer over die NGO, hun werk hier en mijn plaats daarin volgt later...

13u, lunch; rijst met chapatis, 2 curries en dal en nadien banaan, appel en papaya

14u, nog een gesprek met iemand die iets weet, lezen van papers en artikels en wat aan mn presentatie van de NGO werken. Een tekst en een powerpoint, om nog wat sponsers aan te trekken op een nieuwjaarsreceptie in Belgie..
Tussendoor op internet voor emails, nieuws,...

17u, volleybalterrein (of voetbalveld): playtime! "Nicky! Lift!" "Father! Hit!" Jawel, zelfs een pastoor speelt mee en hij kan nog goed smashen ook. Zalig uurtje met sport, plezier, onnozel doen en genieten....dit bij een ondergaand zonnetje na een zonnige dag van 25graden, zoals elke dag er hier uit ziet...

19u, studentencafetaria, diner (idem als lunch, andere curries). Vaak met Soni aan de praat (waarover later meer), andere studenten komen langs om een praatje te slaan. Niet opdringerig, niet allemaal tegelijk en genoeg ruimte voor mezelf. Privacy kan ik altijd vinden in mn eigen kamer maar heb er minder nood aan dan gedacht, net omdat men je hier niet zo aangaapt of bespringt als pakweg in een dorpje.

avond; nog wat mailen, wat kletsen en grappen met de studenten en met boekje lekker warm in de slaapzak nestelen, want een uurtje na zonsondergang is het nog maar 10 graden en in de kamer zelf is het ook niet al te warm (kouder dan in jullie living!)...maar als ik aan belgie denk mag ik niet klagen zeker...