dinsdag, september 27, 2005

always take the long road home

Soms hoef je niet ver te zoeken naar een leuke filosofische strofe die de leemte van een atheist een beetje kan vullen. T hoeft niet altijd van een schrijver of Lama te komen, zelfs maxi jazz van faithless weet waar hij mee bezig is; always take the long road home. Waarom makkelijk als het ook moeilijk kan? Moeilijk in de zin van via tal van boeiende uitdagende hindernissen en omwegen die net de charme van de weg uitmaken. Makkelijk in de zin van te gewoon, te weinig meerwaarde brengende. Makkelijk zou zijn nu voor een full time aardrijkskunde in de metropool vorselaar kiezen, of wereldconsulent gaan spelen in het kloppende hart van Bornem of weet ik veel wat ik in een of ander vergeten Vlaamsch dorpje kan gaan uitsteken. Zaken die ik evengoed over tien jaar nog kan gaan doen. Nee, dan boek ik mij liever een ticketje richting terra incognito alwaar naast inhoudelijke nog tal van andere mentale en fysieke uitdagingen op me wachten. Gewoon, omdat het er is. Nieuwsgierigheid zeker? Vandaag dus die ticketjes geboekt. 3 december en je suis chemin. Tot en met 28 mei mogen de parkvoetbalvrienden hun puffertjes thuis laten en koppeltjes met een gerust hart een fles champagne bestellen in de raj. wont regret it, will miss everyone!