woensdag, november 12, 2008

Radicale voorstellen op internationale klimaattop in Brussel

Dinsdag 11 november, een dagje met het kruin van het klimaatwereldje.

Het is je vergeven als de naam Nicolas Stern je niets zegt maar voor het subwereldje van klimaatverandering geobsedeerden is Stern zo ongeveer de michael franti of michael moore van linkse sympathisanten: een vent met een boodschap die net iets anders, radicaler en duidelijk is. Nu wil het toeval dat deze kleine brit met grote woorden gisteren een vlammende speech kwam geven in het Europees Parlement in Brussel. De ideale gelegenheid om hem te interviewen voor de film rond klimaatverandering die we samen met de wereldmediatheek maken. Een paar andere klimaathelden passeerden die dag in Brussel de revue. Zo had ik de hele namiddag het geluk een laptop te delen met Jean Pascal Van Ypersele, de belgische vice voorzitter van het IPCC. Alle deelnemers konden via aan elkaar verbonden laptops reageren op sprekers en ideetjes formuleren en ook daar op reageren. Een ware brainstorm dus. Brainstormen met Van Ypersele en Stern interviewen in 1 dag, een fan zou voor minder de adrenaline voelen stromen. Dit enkel ter inleiding van een kort persberichtje over het toch wel belangrijke congres gisteren:


Op een klimaattop in het EU parlement zochten 500 topwetenschappers, specialisten en politici koortsachtig naar een ambitieus 'globaal contract' gebaseerd op 'klimaatrechtvaardigheid'. Hun doel: een krachtig voorstel lanceren vlak voor de jaarlijkse VN klimaatconferentie begin december in Polen. Verslag uit het klimaatfront.

“Klimaatverandering is de grootste marktfaling ooit“. De uitspraak komt van econoom Nicolas Stern. Hij schreef het beroemde rapport waaruit blijkt dat als we nu niet 1% van ons BNP in klimaatacties investeren we 5 tot 20% schade zullen leiden. Stern hield dinsdag een vlammende speech die veel bijval kende. “Na een CO2 feest van 200 jaar moet je niet alleen besluiten om op termijn met even grote glazen als het Zuiden te drinken, je moet de schade van je feest ook terugbetalen”. Hij was niet de enige die van mening was dat het rijke Noorden zijn ecologische schuld door te veel CO2 uitstoot moet compenseren.

De financiële crisis wordt hier als een kans en niet als een bedreiging gezien. Talrijke heilige huisjes die een jaar geleden onbespreekbaar waren, worden nu door toppolitici in vraag gesteld. “Markten moeten gereguleerd worden”. “De tijd voor een tax op speculatie is nu”. “Economische groei is niet de oplossing van het probleem.” Het regende dinsdag quote's die je normaal enkel van linkse activisten hoort, niet van economen en toppolitici. Er waren pleidooien voor een globaal Marshall Plan om de planeet te redden. Johan Rockström van het Stockholm Environment Institute ging het verst met een concreet voorstel om de CO2 uitstoot in de EU en de VS tegen 2020 tot 0 terug te brengen. In dit voorstel komt alle financiering uit inkomens groter dan 20 dollar per dag, waardoor ook de rijken in bijvoorbeeld China mee moeten betalen.

De verkiezing van Obama wordt hier als een enorme kans gezien en zijn voorstel voor 80% emissiereductie tegen 2050 wordt goed onthaald, maar tegelijk als onvoldoende afgedaan. De toon van de bijeenkomst was duidelijk: de schaal van maatregelen die we nodig hebben vormen niet minder dan een nieuwe industriële revolutie. De Keniaanse activiste Wahu Kaara waarschuwde in niet mis te verstane woorden dat als het rijke Noorden niet snel zijn verantwoordelijkheid ernstig opneemt het Zuiden niet meer zal toekijken en wachten op de ondergang. Haar charismatische betoog had iets weg van een ware oorlogsverklaring aan het vervuilende Noorden. Kaara was niet de enige die vond dat het enige alternatief van een zeer krachtig klimaatbeleid een globale burgeroorlog is. Van een wapenstilstand was dinsdag in het EU parlement niet veel te merken.

Nick Meynen
11 november 2008