dolpo, deel3
Na een afdaling langs een in de rotsen gekapt pad draaien we een bocht om en vangen de eerste glimpen op van een blauw dat, als je het op foto zou zien, onnatuurlijk overkomt. Door de totale afwezigheid van marien leven, de zuiverheid van het water en diens beschutting tussen enorme kliffen heeft het bijna 4000m hoog gelegen Phoksumdomeer een kleur die zelfs als je er naast staat de verbeelding tart. Nepalezen kennen dit meer vanuit de schoolboekjes, maar erg weinigen hebben het ooit gezien. Bij een enorme aardbeving lang geleden zakte de helft van een berg inneen. De landslide blokkeerde de vallei met een dam van 165m hoog, langs waar nu de hoogste waterval van Nepal naar beneden dendert. In de film Hamalaya is er een dramatische scene aan dit meer, met een yak die in het water valt bij de passage over het dodenpad. Het dodenpad is een pad volledig uit vertikale rotsen gekapt, soms ondersteund door 2 boomstammen die boven een afgrond bengelen en op plaatsen zo smal dat we ons afvragen hoe het tout court mogelijk is voor een yak om hier te passeren. Op een bepaalde plek kun je nog de stalen pinnen terugvinden die nodig waren om de cameras van Eric Valli aan op te hangen. Hoewel het op die plek niet zo diep is als het op de film lijkt verschiet ik van het realiteitsgehalte van de hele prent. Het verhaal dat Tinle op die manier 4 dagen inhaalde op een andere caravaan zou, zoals het hele verhaal, perfect kunnen kloppen. Op de plastieken yak die in het meer valt na kan ik echt wel bevestigen dat geen enkel van de spectaculaire beelden truckage is. De kniediepe sneeuw op de steilere stukken van de zwaarste pas waren soms een beetje spannend, maar hier ontstaat regelmatig de spontane neiging om een stevige knuffel aan de rotswand te geven.
Dolpo is
<< Home